انا المجنون

هرچه که بود گذشت از فضیلت شب قدر             دلمان خوش است به شب اول محرم

هرچه که بود گذشت از فضیلت شب قدر             دلمان خوش است به شب اول محرم

رمضان رفت و به دل هست هوای رمضان
وه هوایی به خداوند و نوای رمضان
راز این ماه مبارک چه کسی می داند
پی نبردیم به رازش به خدای رمضان
جان و دل شد همه جا راه پر آواز خدا
در سحر ها همه جا دست دعای رمضان
روز شب ما به تلاوت بنشینیم وچه خوش
بارها گفتن الغوث و هوای رمضان
ویژه در آن شب قدری که صفای دگر است
ذکر العفو و قدوس و صفای رمضان
من در آیینه یا رب و در آن خُلصنا
سوز دل دیدم و بگرفت جلای رمضان
رسم عاشق نه چنین باد که دست بردارد
ازخداوند کریم و ز فضای رمضان
گر چه هر روز بنوشیم ز آن باده عشق
لیک خوش باد تلاوت به شبای رمضان
نکند در سحر ازعشق خدا دست کشیم
که رود پاک زسر دست شفای رمضان
عشق و مستی همه از جانب او آمده است
بعد شعبان همه مستیم به پای رمضان
گشته امشب شب آخر دل ما هم به وداع
ای خدایا بده پاداش و جزای رمضان
گر چه دل گریه کنان است ولیکن که امید
دارد از سال دگر بهر ندای رمضان
شام آخر شد و فردا مه نو چشمک زن
عید خوش یوم تو آمد که برای رمضان
بده یارب همه را عیدی این ماه عزیز
هم به این (فاتح) دلسوخته ردای رمضان