انا المجنون

آنقدر بیچاره هستم می نشینم روز و شب

در گناه افتادن خود را تماشا میکنم

جای اینکه مایه آرامش آقا شوم

با معاصی، خون به قلب زار آقا میزنم

هی گناه و توبه و هی پشت هم شرمندگی

با خود آخر چرا آنقدر بد تا می کنم

با تمام رو سیاهیم تا که میگویم حسین

در دل تو باز هم من، خویش را جا میکنم