انا المجنون

ای رفیقان که سوی شهر حسین در سفرید

این دل غمزده و زار مرا هم ببرید

زیر یک پرچم و بیرق همگی سینه زدیم

شرط و انصاف نبوده که شما ها بپرید

فکر این مساله بدجور خرابم کرده

که چرا شاه کرامت دل من را نخرید

من شنیدم که در این خانه بد و خوب یکیست

ولی فهمیده ام انگار شما خوب ترید

و ببالید به خود چون که رسیدید حرم

بین خوبان زمان از همه خوبان به سرید

به مقام علی اکبر که رسیدید مرا یاد کنید...