1
2
3
4
5
6
7
8
"نخونید از دستتون رفته"
هرکه دارد به سرش شور و نوا بسم الله
هرکه دارد سر همراهی ما بسم الله
تشنگان حرم خون خدا بسم الله
هرکه دارد هوس کرببلا بسم الله
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
ما همه در به در و غم زده و حیرانیم
ما همه عاشق و دلداده و بی عنوانیم
سگ بی نام و نشان حرم سلطانیم
شب جمعه همگی سینه زنان میخوانیم
با دو صد سوز دل و چشم تر و ندبه و آه
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
ما غلامان غلامان حسینی هستیم
ما خمار می نابش شده وسرمستیم
همگی حلقه به گوشیم و سگ در بستیم
سر به دار ره صاحب علم بی دستیم
میسرایم به امیدی که علمدار سپاه…
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
ما که هر هفته برایش دو سه هیئت داریم
از طفولیت مان نور بصیرت داریم
دست در دست علمدار ولایت داریم
ما که بر لطمه و سینه زنی عادت داریم
مادرم کرده سفارش که بگو اول ماه
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
ما در این میکده از روز ازل سربازیم
دل و دین در ره سلطان وفا می بازیم
به سیاهی حسینیه مان می نازیم
همگی در دل خود کرببلا می سازیم
قَبرُهُ – إِلَی الأَبَد – فی قُلوبٍ مَن والاه
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
دلخوشیم گرد و غبار ره جانان هستیم
ریزه خواران سر سفره ی سلطان هستیم
خوش به حال دل ما که ز گدایان هستیم
مور سرگشته ی دربار سلیمان هستیم
نوکری اش به همه کرده عطا حشمت و جاه
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
ما نوه های ولایی اویس قرنیم
ساکن کرببلائیم و به دور از وطنیم
همگی گریه کن داغ شه بی کفنیم
به مصیبات حسین بن علی سینه زنیم
ذکر لبهای مجانین به هوای قتلگاه
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
---
یاد آن پیکر غرق خون و زیر و رو شده
یاد آن چکمه که سدّ نفس گلو شده
یاد سر نیزه که در دهان او فرو شده
یاد آن پیرهنی که با لگد رفو شده
رفقا دم بگیریم به یاد بوریای شاه
بأبی أنت و أمی یا أباعبدالله
