1
2
3
4
5
6
7
8
((شعر نامه ى یک دختر جانباز به سران))
ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا اﮔﻪ ﺣﺮﻓﺎی ﻣﺎ ﺧﻮب ﯾﺎ ﺑﺪه
ﻧﺎﻣﻪی ﯾﻪ دﺧﺘﺮ ﺟﺎﻧﺒﺎز ﻫﻔﺘﺎد درﺻﺪه
ﻏﻢﻫﺎی دﻧﯿﺎ ﺗﻮو ﻗﻠﺒﺎی ﮐﻮﭼﯿﮑﺶ ﺟﺎ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﻣﺮدی ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ رو ﺑﻔﻬﻤﻪ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯿﺸﻪ
وزرا ، آی وﮐﻼ ، آی رﺋﯿﺲﻫﺎی ﺑﯽوﻓﺎ
آی اوﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﻞ زدﯾﻦ ﺑﻪ روی ﺧﻮن ﺷﻬﺪا
آی اوﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎه ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯿﺨﺎﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮔﺪا ﺑﺸﻦ
ﺟﺎﻧﺒﺎزا وﺳﯿﻠﻪی ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت ﺷﻤﺎ ﺑﺸﻦ
ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﺟﺎﺗﻮن رو ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﯾﻪ ﺷﺐ ﻋﻮض ﮐﻨﯿﺪ ؟
ﺧﻨﮑﯽ وﯾﻼﻫﺎﺗﻮن رو ﺑﺎ ﺗﺐ یه شب ﻋﻮض ﮐﻨﯿﺪ ؟
ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﯾﻪ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺟﺎی ﭘﺎ ﺑﺎ وﯾﻠﭽﺮ راه ﺑﺮﯾﺪ ؟
اوﻧﻄﻮری دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ دﻧﺒﺎل ﮔﻨﺎه ﺑﺮﯾﺪ
ﻣﯿﺪوﻧﯿﺪ ﻗﻄﻊ ﻧﺨﺎﻋﯽ زِ ﮔﺮدن ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ؟
ﻣﯿﺪوﻧﯿﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺮﮐﺶﻫﺎ ﺗﻮی ﺗﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ ؟
ﺷﻤﺎل و ﮐﯿﺶ و دﺑﯽ ﺧﻮﺑﻪ ﮐﻪ ﺳﻨﮕﺮ ﻧﺪاره
ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯽ اوﻧﺠﺎ دﯾﮕﻪ ﮐﻪ زﺧﻢ ﺑﺴﺘﺮ ﻧﺪاره
اوﻧﯽ ﮐﻪ دﻏﺪﻏﻪی دارو و ﺑﻨﯿﺎد ﻧﺪاره
ﺑﺎﯾﺪم ﺑﮕﻪ ﺟﺎﻧﺒﺎزی داد و ﻓﺮﯾﺎد ﻧﺪاره
ﺑﻬﺎر ﻋﻤﺮ ﺑﺎﺑﺎم ﺧﺪا ﭼﻪ زود ﺣﺮوم ﻣﯿﺸﻪ
وﺳﻂ ﺑﺮج ﮐﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺣﻘﻮﻗﺸﻢ ﺗﻤﻮم ﻣﯿﺸﻪ
ﺑﺎ دل ﺧﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد
از رﻓﻘﺎی دﯾﮕﻪاش ﯾﻪ ﮐﻢ ﭘﻮل دﺳﺘﯽ ﻣﯿﺨﻮاد
آی اوﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎی ﺑﺮﺟﺎﺗﻮن ﻣﺜﻞ روزه
ﻧﻤﯿﺨﻮاد واﺳﻪ ﺑﺎﺑﺎم ، ﺳﻨﮓ ِدﻻﺗﻮن ﺑﺴﻮزه
آی اوﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮو اﻓﻄﺎریﻫﺎی ﺷﺎﻫﺎﻧﻪﺗﻮن
ﻫﻤﻪ ﺟﻮر آدم ﺑﺎ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﺧﺮد و ﮐﻠﻮن
روزهﻫﺎﺗﻮن ﻗﺒﻮﻟﻪ ، اﯾﺸﺎﻟﻠﻪ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺮﯾﺪ وﻟﯽ
از راﻫﯽ ﻧﺮﯾﺪ ﮐﻪ رﯾﺨﺘﻪ ﺧﻮﻧﻬﺎ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ
ﺑﺮا ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺑﺪوﻧﯿﺪ ﻧﻤﺎزم ﻧﻤﯽﻣﻮﻧﻪ
ﯾﮑﯽ دو ﺳﺎل دﯾﮕﻪ ﯾﻪ ﺟﺎﻧﺒﺎزم ﻧﻤﯽﻣﻮﻧﻪ
ﺳﮑﻪ و ﺗﺮاولﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﻣﺎل ﺷﻤﺎ
دردا ﻣﺎل ،ﻣﺎ ﻏﻨﯿﻤﺖﻫﺎی ﺟﻨﮓ ﻣﺎل ﺷﻤﺎ
ﻣﻮﺗﻮر ﺳﻪ ﭼﺮﺧﻪ ﺗﻮو ﮔﺮﻣﺎ و ﺳﺮﻣﺎ ﻣﺎل ﻣﺎ
ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎی ﺧﻮب ﻣﺎل ﺷﻤﺎ و دردا ﻣﺎل ﻣﺎ
