مشهد برو که کار تو اینجا نمی شود

وقتی بساط گریه مهیا نمی شود      ---   وقتی که بغض بین گلو جا نمی شود

وقتی تمام شب به در خانه کریم    ---      در می زند گدا و دری وا نمی شود 

 وقتی که واژه های غزل هم اگر رسید   ---       در پیش تو ردیف شود اما نمی شود 

وقتی کسی ز غربت و از درد بی کسی   ---   سر می زند به کوه و دیوانه می شود 

 وقتی جواب دل مجنون بی قرار   ---   آید  زسمت خانه ی لیلا نمی شود 

 وقتی پس از معاینه ها گویدت طبیب   ---  این قلب مرده است مداوا نمی شود 

وقتی که انتظار سحر می کشد تو را  ---  با این شب دراز که فردا نمی شود 

وقتی به دور بستر مرگ دلت همه  --- گویند خوب می شود اما نمی شود 

 وقتی که از خجالت ارباب چشم تو  --- حتی گشوده بهر تماشا نمی شود 

یک راه مانده بهر تو آن هم زیارت است  --- مشهد برو که کار تو اینجا نمی شود 

 دستت بزن به دامن سلطان که هر جواب  --- از او شنیده می شود جز او نمی شود