سلام شاه نجف..

دلم گرفته بهانه سلام شاه نجف
که قبله گاه دلم گشته بارگاه نجف

تمام صحن علی بوی فاطمه دارد
شمیم سیب بیاید میان راه نجف

صفای هر سحرش ، گریه بر غم زهراست
به گوش میرسد آرام سوز و آه نجف

قدم زده دل شب در میان نخلستان
امان ز کوفه و خون آبه های چاه نجف

قرار ما همه باب الرضا همان جایی
که سوی شاه خراسان بُوَد نگاه نجف

قسم به نم نم اشکم پس از اذان صبح
چقدر بوی حسین میدهد پگاه نجف

امپراطوری دنیا..

امپراتوری دنیا به خدا در نجف است
و رسیدن به همان صحن و سرایم هدف است
نوکر حضرت حیدر بود آقای جهان
منکر حضرت حیدر به یقین بیشرف است
جز در خانه مولا نکنم گردن کج
به جز این ره بروم عمر گرانم تلف است
حضرت حیدر اگر امر کند سر بدهم
تحت فرمان علی عمر گرانم به کف است
غیر از این ره به در خانه حق راهی نیست
راه معبود بیایید که از این طرف است
روی زهرای علی را به خدا ماه ندید
فاطمه گوهر و سلطان ولایت صدف است