خواستم تا شبی قلم بزنم خط سرخی بروی غم بزنم
خواستم تا به یاری خورشید در سیاهی شب قدم بزنم
تا که مخلوط عشق و عقلم را باز از نو دوباره هم بزنم
مثل هر بار عشق آمد و من لاجرم حرف از دلم بزنم
حرف دل حرف عشق حرف رضاست باید از شاه طوس دم بزنم
با دو بال کبوتری وارم می پرم تا سری حرم بزنم
می پرم تا به ماورا برسم به حریمی پر از خدا برسم
آی کبوتــر که نشستی روی گنبد طلا
هر کجا پــر میزنی تو حــرم امـام رضـا
من کبوتر بقیعــم با تو خیلی فـرق دارم
جای گنبـد سرمو به روی خــاکا میذارم
خونه ی قشنگ تو کجا و این خونه کجا ؟؟
گنبــد طــلا کجا قبــرای ویـروونه کـــجا ؟؟
اونجا هـــر کـــی میپره طایــر افلاکـــی میشه
اینجا هر کی میپره بال و پرش خـــاکی میشه
اونجـــا خادمــــا با زایــــر آقــــا مهــــربونن
اینجـــا زایـــرا رو از کنـــار قبـــرا میــــرونن
تو که هر شب میسوزه صد تا چراغ دورو برت
به امام رضـــا بگو غریـــب تــویی یا مـــادرت ؟